Miano: Fenenna „Fen” Tocco.
Wiek: 23.04.2164 | 22lata
Rasa: Człowiek
Płeć: Kobieta
Specjalizacja: Adept
Przynależność: Błękitne Słońca
Zawód: najemnik
Aparycja: Z daleka wygląda jak typowa przedstawicielka swojego gatunku żyjącego z najemniczej pracy. Niezbyt wysoka z ciałem naznaczonym poprzez długie i wyczerpujące ćwiczenia oraz życie najemnika. Nie można też było zarzucić jej, że nie ma figury prawdziwej kobiety. Wszystkie zaokrąglenia są na swoim miejscu, odpowiednio proporcjonalne i widoczne.
To co rzuca się najbardziej w oczy to jej ciemnoczerwone włosy, spadające kaskadą na plecy i ramiona. Spod ciemnobrązowych brwi na świat spoglądają niebieskie oczy. Pomimo chłodnego koloru, mają zazwyczaj spokojny i nawet ciepły wyraz. Prosty nos i pełne usta dopełniają cały wygląd na szczupłej twarzy.
Z mniej widocznych rzeczy Fen posiada czerwonego smoka wytatuowanego na prawym ramieniu wijącego się przez plecy i sięgającego ogonem aż na lewe biodro.
Osobowość: Fen jest osobą bardzo skrytą, dlatego rola najemnika bardzo jej odpowiada w Niebiekich Słońcach. Żadnych pytań tylko wykonywanie rozkazów. Nie znaczy to jednak, że kobieta nie myśli. Potrafi stwierdzić, kiedy postępować ściśle z poleceniem a kiedy nagiąć zasady, by wszystko wyszło po jej myśli. Gorzej już wypada przy tym, gdy nikomu nic nie mówi i działa po swojemu. Ma jednak w tym wprawę i potrafi zaskarbić sobie poparcie innych Słońc, przez to wychodzi na osobę z dość mocną charyzmą.
Posiada też własne wewnętrzne zasady, ale są one dość specyficzne i pewnie mało kto mógłby je nazwać moralnymi. Fen zawsze stara się omijać przemoc, woli parać się dyplomacją i pogadać z ofiarą niż się nad nią znęcać. Jednak jak przychodzi do podejmowania trudnych decyzji, potrafi okazać się osobą bezwzględną ale nigdy okrutną. „Zabijać szybko i bezboleśnie” takie jest jedno z jej podstawowych powiedzeń.
Historia:Urodziła się w jednej z biedniejszych dzielnic Nowego Yorku i po kilku dniach została porzucona w szpitalu. Nikt niestety nie wiedział kim była matka dziecka. Zniknęła, gdy tylko mogła się podnieść i iść o własnych siłach. Ojciec nawet się nie pojawił podczas porodu. Szkrabem zajęła się jedna z pielęgniarek, po czym przekazała go parze, która miała problemy z poczęciem własnych dzieci. Dziewczynka została nazwana Fenenna i rozpoczęła życie w cieple rodzinnym szczęśliwej pary. Była nieświadoma tego, że została adoptowana.
Jej dzieciństwo nie różniło się za wiele od przeciętnego. Żyła na przedmieściach wielkiej metropolii. Chodziła do przedszkola i szkoły, gdzie powodziło jej się bardzo dobrze. Miała swoje dziecięce marzenia bycia księżniczką, piosenkarką czy też baletnicą.
W wieku 11 lat zaczęła wykazywać biotyczny potencjał. W złości zaczęła rzucać przedmiotami na wszystkie strony nawet ich nie dotykając. Przerażeni rodzice zaprowadzili ją do lekarzy i tak zaczęło się obracanie Feną z rąk do rąk. Dziewczyna jednak miała szczęście. Trafiła w końcu na wojskowego specjalistę, który miał brać udział w Ascension Project. Widząc potencjał młodej Tocco i to jak jej rodzice nie wiedzą co zrobić, zaproponował wyjście. Po otrzymaniu wszczepu L3 Fen znalazła się w Akademii Grissoma wraz z innymi dzieciakami. Jej rodzina nie mogła za wszystko zapłacić, więc lekarz postarał się o dotację od prowadzących cały projekt. Przyznał, że bardzo rzadko zdarzają się biotycy o takiej sile, a wojsko poszukuje osób, które po treningu wstąpią do Przymierza choć nie było to od nich wymagane. Lekarz zapewne miał nadzieję, że dziewczyna po osiągnięciu pełnoletności będzie chciała się zaciągnąć.
Okres w Akademii nie był łatwy dla dziewczyny. Nigdy wcześniej nie była nawet na statku kosmicznym, a teraz znajdowała się gdzieś daleko od domu i starała się w tym wszystkim połapać. Z początku była podekscytowana lotem przez przekaźnik. Sama Akademia też zrobiła na niej wrażenie. Rozumiała, że znalazła się w tym miejscu, by rozwijać swoje umiejętności i nauczyć się, jak panować nad własną mocą. Zaczęła też grzebać w extranecie i znalazła niepokojące ją wiadomości na temat biotyków i tego skąd się wzięli. Drążyła dalej w przeszłości rodziców i wtedy się dowiedziała.
W dniu szesnastych urodzin wdała się w kłótnie z rodzicami i wyrzuciła z siebie to co zdołała zebrać w jedną całość. Jej matka nie wytrzymała napięcia i wyjawiła, że została adoptowana. Ta wiadomość wstrząsnęła nią, choć spodziewała się tego. Nie mogła sobie z tym poradzić i jej zachowanie zaczęło się zmieniać. Zrobiła się cicha na zajęciach teoretycznych, natomiast na praktycznych często wybuchała gniewem. Po jednym z gorszych wybuchów jeszcze tego samego dnia usłyszała przypadkiem rozmowę opiekuna z jednym z nauczycieli. Rozważali, czy nie usunąć dziewczyny z programu. Kilka dni zastanawiała się nad tym, co usłyszała i w końcu podjęła decyzję. Gdy nikogo nie było w hangarach zakradła się do jednego z promów. Wiedziała, że statek, który dokował przy Akademii, leci na Cytadelę. Schowała się i, modląc się, by nikt jej nie znalazł, czekała aż wylecą. Udało się. Całą drogę na Cytadelę przesiedziała w tym jednym promie, co było dla niej niezwykle trudne, gdy miała tylko zapasy w jednym plecaku. Udało się jednak i osłabiona wykradła się ze statku prawie niezauważona. Na szczęście załoga zorientowała się za późno by mogli ją zatrzymać.
Dotarła do dolnych okręgów i tam chciała jakoś zacząć nowe życie. Planowała znaleźć biologicznych rodziców. Dowiedzieć się, kim naprawdę jest. Problem polegał na tym, że nie wiedziała jak. Miała trochę kredytów, które oszczędzała od dłuższego czasu, ale na długo nie mogło to starczyć młodemu biotykowi. Planowała więc zacząć kraść i los chciał, że pierwszą jej niedoszłą ofiarą był człowiek, który należał do Błękitnych Słońc. Nieprzyjemny z wyglądu typek złapał ją i chciał dać jej nauczkę i wtedy w panice zaatakowała go biotycznym pchnięciem. Zaskoczony mężczyzna nawet nie starał się gonić nastolatki. Zaintrygowany jednak wszczął poszukiwania młodej biotyczki.
Znalazł ją bliską śmierci. Nie mogła dać sobie rady sama gdy już pieniądze się skończyły. Mężczyzna zabrał ją najpierw do szpitala, gdzie udało ją się znów przywrócić do pełni życia. Po jakimś czasie pełnych rozmów, zabrał ją do siedziby Błękitnych Słońc. Od tamtej pory zaczęła dla nich pracować w zamian za opiekę. Wiele w tym czasie się nauczyła i wyrobiła sobie opinię o świecie i życiu. Zupełnie zapomniała o poszukiwaniach biologicznej rodziny. Przestało ją to ciekawić.
Stała się pełnym członkiem organizacji w wieku 19 lat i pięła się w hierarchii. Powoli ale zawsze. Dalej rozwijała swoje zdolności biotyczne to i stała się w tej dziedzinie jedną z najlepszych w organizacji.
Brała udział w obronie Cytadeli przed Ghetami, tak jak większość Błękitnych Słońc w tym czasie i miejscu. Po tych wydarzeniach została przeniesiona na Omegę, gdzie dalej wykonuje rozkazy i stara się utorować sobie drogę prze życie.
Ekwipunek: czerwono-czarny M-4 Shuriken
Środek transportu: brak
Dodatkowe informacje:
- Pomimo biotycznych umiejętności dba bardzo o rozwój fizyczny przez co nie można narzekać na jej kondycję
- Uwielbia czytać zwłaszcza powieści fantastyczne w realiach podobnych do średniowiecznych
- Wiecznie marzy o wakacjach nad morzem
- Ma niesamowite szczęście we wszelkich grach hazardowych. Nikt nie przebije się przez jej pokerową twarz
Dopiski z ostatnich dni
- przez ostatnie miesiące ma problemy z kontrolowaniem gniewu, przez co zbyt często jednak sięga po przemoc, wbrew jej własnym zasadom
- miewa sny z pewną kobietą w roli głównej (ostatnio spotkała tą kobietę)
- ma podejrzenie kto jest jej biologiczną rodziną
Zadania wykonane
- Misja z Wyyrlokiem zakończona odkryciem, kto rozprzestrzenia niebezpieczne narkotyki by Peter
- Akcja Archanioł by Palmirka
- Misja ratunkowa na Toolak by Palmira
